Genocide door regime Netanyahu in Gaza

Het Internationaal Gereschthof oordeelde in januari 2025 dat Israël “onmiddellijke en effectieve maatregelen” moet treffen om de Palestijen in de Gazastrook te beschermen tegen het RISICO VAN GENOCIDE, door te zorgen voor voldoende humanitaire hulp en basis voorzieningen. Volgens Amnesty International heeft Israël niet eens het minimale gedaan om hieraan te voldoen.

Na maandenlang onderzoek bewijst Amnesty dat Israël genocide pleegt op Palestijnen in Gaza. De Israëlische reactie op de dodelijke aanvallen van Hamas op 7 oktober 2023 was ongekend hard. Een jaar later waren er in Gaza meer dan 42.000 mensen gedood, waaronder ruim 13.300 kinderen. Gaza is onleefbaar geworden. De wereld laat dit gebeuren.

Roep minister-president Schoof dringend op de genocide te erkennen en alles op alles te zetten om de vernietiging van Palestijnen in Gaza te stoppen.

“Hier in Deir al-Balah is het net een apocalyps… Je moet je kinderen beschermen tegen insecten, tegen de hitte, en er is geen schoon water, geen toiletten. En dat alles terwijl de bombardementen nooit ophouden. Je hebt het gevoel dat je niet als mens wordt gezien.”
Dit zijn de woorden van Mohammed uit Gaza, die in twee maanden tijd twee keer moest vluchten.

Israël zaait op grote schaal dood en verderf in de bezette Gazastrook. Veel Palestijnen werden slachtoffer van directe aanvallen of aanvallen die opzettelijk onnauwkeurig waren. Israël brengt Palestijnen in Gaza bovendien bewust in levensomstandigheden die leiden tot hun fysieke vernietiging. De internationale gemeenschap laat het gebeuren en straft Israël niet. Dit moet nu stoppen.

Amnesty International heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de misdrijven door Israël die op 7 oktober 2023 en daarna zijn gepleegd: het doden van burgers in Gaza; het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel aan leden van deze burgers; het opzettelijk aan de bevolking opleggen van levensvoorwaarden die gericht zijn op haar gehele of gedeeltelijke vernietiging; zie het 295 pagina’s tellende rapport, klik hier voor het rapport.

  • Amnesty International heeft geëist dat Hamas en andere gewapende groepen verantwoordelijk worden gehouden voor de opzettelijke moorden, ontvoeringen en willekeurige aanvallen, waaronder raketaanvallen op Israël. Amnesty International heeft herhaaldelijk opgeroepen tot de onmiddellijke vrijlating van alle gegijzelde burgers in Gaza.
  • Amnesty International heeft ook meerdere oorlogsmisdaden van Israël onderzocht, waaronder directe aanvallen op burgers en burgerobjecten of willekeurige en disproportionele aanvallen, evenals andere onwettige aanvallen en collectieve bestraffing van de burgerbevolking.
  • Amnesty International heeft opgeroepen tot een staakt-het-vuren en er bij de aanklager van het Internationaal Strafhof op aangedrongen het onderzoek naar de situatie in de staat Palestina te versnellen.


De Russische agressie in Oekraïne

Brian Castner is senior crisis-onderzoeker en wapenspecialist bij Amnesty’s Crisis Response Team. Hij deed onderzoek in Oekraïne en legt uit wat zijn werk inhoudt. ‘We werkten vanuit Lviv. Eerst zochten we mensen in de schuilkelders die ons konden informeren, en plekken waar we bewijzen konden zoeken. Ik sprak een man die in Charkov gewond was geraakt door clustermunitie. Hij had de munitie die een chirurg uit zijn lichaam had gehaald, bewaard. Daar heb ik foto’s van gemaakt. Voor zover ik weet is dit het eerste fysieke bewijs van het gebruik van clustermunitie. We onderzochten ook de inslag van een kruisraket in een televisietoren. Dat is lastig werk, omdat hier een raket vol elektronica in een radiotoren vol elektronica was ingeslagen, maar dit is mijn werk. Ook tekenden we getuigenverklaringen op van mensen in Boetsja enkele weken voordat de beelden uit de stad naar buiten kwamen. Een 18-jarig meisje zag hoe haar ouders werden gedood.’

Sinds de invasie van 24 februari 2022, nadat de Russen in 2014 de Krim al hadden bezet, begaan Russische strijdkrachten oorlogsmisdrijven en andere schendingen van het internationaal humanitair recht, waaronder buitengerechtelijke executies en dodelijke aanvallen op woningen en andere burgerdoelen. Ook vinden er deportaties plaats, worden burgers gedwongen overgeplaatst en zijn er op grote schaal onwettige moordpartijen tijdens beschietingen van steden. Amnesty wil dat de roep van slachtoffers en overlevenden om gerechtigheid prioriteit krijgt. De internationale gemeenschap heeft de plicht ervoor te zorgen dat degenen die volgens het internationaal recht verantwoordelijk zijn voor de misdrijven hiervoor verantwoording afleggen. Lees meer…



Computer en mensenrechten

Overheidsinstanties maken steeds vaker gebruik van algoritmes (een reeks van instructies die leidt tot een bepaald resultaat) en Big Data om mensen te beoordelen. De overheid verwerkt bijvoorbeeld gegevens om te proberen de kans te berekenen dat jij mogelijk gaat frauderen of iets anders strafbaars zal gaan doen. Technologische ontwikkelingen kunnen de wereld veel goeds brengen, mits het gebruik ervan in lijn is met de mensenrechten.

Overheidsinstanties maken steeds vaker gebruik van algoritmes (een reeks van instructies die leidt tot een bepaald resultaat) en Big Data om mensen te beoordelen. De overheid verwerkt bijvoorbeeld gegevens om te proberen de kans te berekenen dat jij mogelijk gaat frauderen of iets anders strafbaars zal gaan doen. Dat dit goed fout kan gaan, hebben we bij de toeslagenaffaire bij de Belastingdienst gezien: duizenden ouders werden ten onrechte beschuldigd van fraude en moesten toeslagen terugbetalen. Mensen kwamen hierdoor onterecht in flinke geldnood. Sommigen verloren hun huis en baan. De Belastingdienst had data en algoritmes gebruikt om de kans op fraude te berekenen. Iemands afkomst en of je wel of geen Nederlander bent, werd gebruikt om het risico in te schatten. Dat is discriminatie en dus verboden. In deze video leggen we eenvoudig uit wat algoritmes zijn en hoe deze kunnen discrimineren.


Iran: Schokkend aantal van 853 executies in 2023

Er is dringend internationale actie nodig om de extreme toename van het aantal executies in Iran een halt toe te roepen. In 2023 werden 853 executies voltrokken in het land, het hoogste aantal in 8 jaar. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van Amnesty International dat is gepubliceerd.

Lees meer over de executies in Iran. Kom in actie tegen doodstraffen in Iran.


Hoogste aantal executies wereldwijd sinds 2015

In 2024 zijn er wereldwijd 1.518 mensen geëxecuteerd. Deze executies vonden in vijftien verschillende landen plaats. Dat is te lezen in het jaarlijkse doodstrafrapport van Amnesty International, dat vandaag is gepubliceerd.

  • Iran, Irak en Saudi-Arabië zijn verantwoordelijk voor 91% van executies.
  • Staten zetten de doodstraf in als wapen tegen demonstranten en etnische minderheidsgroepen.
  • Meer executies voor drugsgerelateerde misdrijven.

In het rapport, Death Sentences and Executions 2024, staat beschreven dat er 1.518 mensen zijn geëxecuteerd. Dit is het hoogste aantal sinds 2015, in dat jaar vonden er 1.634 executies plaats. Dit zijn de executies die Amnesty heeft kunnen verifiëren, de werkelijke aantallen liggen hoger. De meeste executies in 2024 vonden plaats in het Midden-Oosten, net als vorig jaar. Het aantal landen dat executies uitvoerde (vijftien) was het laagste ooit.

Staatsgeheim

In het rapport zijn executies uit China niet meegenomen. Daar zijn alle gegevens omtrent de doodstraf staatsgeheim. Aangenomen wordt dat er jaarlijks duizenden mensen worden geëxecuteerd, wat China tot grootste executeur van de wereld maakt. Ook zijn er vanwege dezelfde reden geen cijfers bekend over Noord-Korea en Vietnam. Ook voor die landen wordt aangenomen dat de doodstraf veel wordt toegepast. Vanwege de crises in Palestina en Syrië, kon Amnesty International daar geen aantallen bevestigen.

Top 3

De grote toename van executies kan worden toegeschreven aan Iran, Irak en Saudi-Arabië. Deze drie landen waren verantwoordelijk voor een totaal van 1.380 executies. In Irak verdrievoudigde het aantal executies bijna – van ten minste zestien in 2023 tot ten minste 63 in 2024. In Saudi-Arabië verdubbelde het aantal – van 172 naar ten minste 345. In Iran werden 119 meer mensen geëxecuteerd dan het jaar ervoor – van ten minste 853 naar ten minste 972. Iran was daarmee verantwoordelijk voor 64% van alle executies.

“De doodstraf is een weerzinwekkende praktijk die geen plek verdient in de wereld van vandaag”, zegt Agnès Callamard, de secretaris-generaal van Amnesty International. “Terwijl de doodstraf in sommige landen nog omgeven is met geheimzinnigheid, is het duidelijk dat landen die de doodstraf nog hebben een geïsoleerde minderheid vormen. In 2024 hebben slechts vijftien landen executies uitgevoerd, het laagste aantal ooit voor het tweede jaar op rij. Dit laat zien dat landen weg bewegen van deze wrede, onmenselijke en vernederende straf.”

“Iran, Irak en Saudi-Arabië waren verantwoordelijk voor een grote toename van executies vorig jaar en voerden 91% van alle executies uit. Hiermee schonden ze mensenrechten en gingen ze in tegen internationale wetgeving door de levens te nemen van mensen die waren veroordeeld voor drugsgerelateerde misdrijven en terrorisme-aanklachten.”

De vijf landen met de hoogste aantallen executies in 2024 waren China, Iran, Saudi-Arabië, Irak en Yemen.

Zes redenen waarom Amnesty tegen de doodstraf is

De doodstraf is een wrede, onmenselijke en vernederende straf. Amnesty is altijd tegen de doodstraf. Daar hebben we verschillende redenen voor.

1. De doodstraf betekent een schending van het recht op leven. Het recht op leven is vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Bovendien is het een vorm van marteling. Het recht op een leven vrij van marteling is eveneens een mensenrecht.

Diverse executiemethoden zijn een schending van het Verdrag tegen Foltering en andere Wrede, Onmenselijke en Onterende Behandeling of Bestraffing. Dit geldt bijvoorbeeld voor steniging en het gebruik van gas om iemand leven te beëindigen.

Waarschijnlijk geldt het ook voor ophanging. En in Amerika groeit het aantal burgerslachtoffers en stijgt de twijfel over de dodelijke injectie. Het wachten op de voltrekking van het doodvonnis is ook een vorm van wrede en onmenselijke behandeling. Veel gevangenen in de dodencel ervaren grote angst over hun naderende dood.

2. De doodstraf is niet terug te draaien, terwijl er fouten kunnen worden gemaakt. Er is altijd het risico dat een onschuldige wordt geëxecuteerd. Zo zijn in de Verenigde Staten sinds 1973 159 mensen ter dood veroordeeld die later werden vrijgesproken. Anderen zijn geëxecuteerd terwijl ernstig wordt betwijfeld of zij wel schuldig waren. Toen ik hoorde wat er allemaal voor me is gedaan door Amnesty International, was ik de gelukkigste man op aarde. Moses Akatugba, uit Nigeria zat in de dodencel

3. De doodstraf heeft geen afschrikkend effect. Landen die de doodstraf toepassen beweren vaak dat die straf mensen ervan weerhoudt ernstige misdrijven te plegen. Onderzoeken spreken dit echter tegen. Er is geen verband tussen de doodstraf en het aantal misdrijven in een land of deelstaat. Sommigen zeggen dat de doodstraf de enige manier is om moordenaars eijl het aantal burgerslachtoffers stijgt.n verkrachters definitief onschadelijk te maken. Maar dat is in strijd met het beginsel dat straffen alleen betrekking mogen hebben op misdrijven die zijn gepleegd, niet op misdrijven die nog gepleegd zouden kunnen worden.

4. Door discriminatie in de rechtspraak heb je een grotere kans ter dood te worden veroordeeld als je arm bent of tot een etnische of religieuze minderheid behoort. Voor arme en gemarginaliseerde groepen is het ook moeilijker een goede advocaat in te huren die een doodvonnis kan voorkomen. Een paar voorbeelden: juryleden in de Amerikaanse staat Washington leggen drie keer zo vaak de doodstraf op aan een zwarte verdachte dan aan een witte in een vergelijkbare zaak. Als je in de staat Louisiana een misdrijf begaat tegenover een wit persoon, dan is de kans dat de verdachte de doodstraf krijgt 97 procent groter dan wanneer het slachtoffer een zwart persoon is.

5. Sommige landen die veel executies uitvoeren hebben geen eerlijk rechtssysteem. In landen als China, Saudi-Arabië, Iran en Irak, waar de meeste executies plaatsvinden, krijgen mensen vaak een oneerlijk proces. Er zijn daar veel doodstraffen opgelegd, terwijl er geen ander ‘bewijs’ was dan een met marteling afgedwongen bekentenis.

6. De doodstraf wordt gebruikt als politiek middel. In sommige landen zetten de autoriteiten de doodstraf in om politieke tegenstanders uit te schakelen. Amnesty strijdt sinds 1977 tegen de oodstraf. Toen voerden zestien landen de doodstraf niet uit. Nu hebben 141 landen de doodstraf in de praktijk afgeschaft.


Amnesty’s werk

Wat doet Amnesty?

Amnesty International zet zich sinds 1977 in voor de onvoorwaardelijke afschaffing van de doodstraf. Voor ons is het doorslaggevende argument tegen de doodstraf dat het een wrede en onmenselijke straf is.

De doodstraf is een vorm van marteling. Alle landen die het Folterverdrag hebben ondertekend, zijn verplicht zich daaraan te houden. Dat betekent dat zij de doodstraf niet mogen uitvoeren. Daarnaast wordt in verschillende facultatieve protocollen (aanvullende verdragen) bij internationale verdragen de doodstraf verboden. Amnesty zet zich in voor de naleving van het

Folterverdrag en de protocollen.

Amnesty zet spoedacties op touw om te bereiken dat dreigende terechtstellingen worden opgeschort en omgezet in andere straffen.ijl het aantal burgerslachtoffers stijgt.

Amnesty constateert een tendens tot afschaffing van de doodstraf en moedigt de landen waar deze straf nog bestaat aan om deze ook uit te bannen of ten minste een moratorium erop af te kondigen. Bij een moratorium op de doodstraf is deze niet afgeschaft maar worden geen doodvonnissen meer voltrokken.

Steun is enorm belangrijk voor gevangenen. Te weten dat ze niet vergeten zijn, geeft hen de kracht om vol te houden. Met groetenkaarten laten we terdoodveroordeelden weten dat we ze steunen.

Ontwikkelingen

Amnesty constateerde in 2015 een dramatische stijging van het aantal executies wereldwijd. In de afgelopen 25 jaar registreerde Amnesty International niet zo’n hoog aantal voltrokken executies. In 2016 daalde het aantal voltrokken doodvonnissen echter weer flink met 37 procent ten opzichte van 2015. Wel werden er in 2016 met een groei van 56 procent aanmerkelijk meer doodvonnissen opgelegd.

Vier landen – Iran, Saudi-Arabië, Irak en Pakistan – zijn verantwoordelijk voor 87 procent van alle geregistreerde executies. In dit totaal is China niet meegerekenijl het aantal burgerslachtoffers stijgt.d. Waarschijnlijk werden daar nog eens duizenden mensen geëxecuteerd. Omdat doodstrafcijfers in China staatsgeheim zijn, kan niet worden vastgesteld om hoeveel executies het gaat.

Eind 2016 wachtten wereldwijd nog 18.848 mensen in de dodencel op de voltrekking van hun vonnis ten opzichte van 20.292 mensen in 2016. Een daling van iets meer dan 7 procent. Het aantal landen waar doodvonnissen werd voltrokken daalde licht, van 25 naar 23.

Positief is dat de meerderheid van alle landen in de wereld de doodstraf voor alle misdrijven heeft afgeschaft.


Amnesty International als steunpilaar voor het werk voor vrede en recht van de Verenigde Naties


Amnesty’s oproep

Landen die de doodstraf nog toepassen moeten onmiddellijk stoppen met het executeren van mensen.D

Landen die geen mensen meer executeren moeten de doodstraf voor altijd uit hun wetboeken schrappen.

Alle doodvonnissen moeten worden omgezet in gevangenisstraffen.

Zie verder De Universelen Rechten van de Mens